| بررسی نقش آموزش همدلی در تقویت مهارت‌های قرآنی و ایجاد وفاق دردانش آموزان مقطع ابتدایی |
| کد مقاله : 1954-NCEEA3 (R4) |
| نویسندگان |
|
رویا زاهدپناه *، اکرم السادات کاظمینی، مژده ملکوتیان آموزش و پرورش |
| چکیده مقاله |
| همدلی یکی از مهارت‌های مهم اجتماعی است که نقش اساسی در بهبود روابط بین‌فردی، تقویت تعاملات مثبت و کاهش تعارضات دارد. در محیط‌های آموزشی، آموزش همدلی می‌تواند تأثیر بسزایی در رشد مهارت‌های ارتباطی، اخلاقی و دینی دانش‌آموزان داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آموزش همدلی در تقویت مهارت‌های قرآنی و ایجاد وفاق در دانش‌آموزان مقطع ابتدایی انجام شده است.پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آموزش همدلی در تقویت مهارت‌های قرآنی و ایجاد وفاق در دانش‌آموزان مقطع ابتدایی به روش کیفی و با رویکرد پدیدارشناسی انجام شده است. همدلی به‌عنوان یکی از مهارت‌های اجتماعی و اخلاقی، نقش مهمی در بهبود روابط بین‌فردی و تقویت یادگیری مفاهیم دینی دارد. در این راستا، پژوهش حاضر به دنبال کشف تجربیات، نگرش‌ها و تغییرات رفتاری دانش‌آموزان در اثر آموزش همدلی در زمینه یادگیری مهارت‌های قرآنی و ایجاد وفاق در کلاس درس است. جامعه پژوهش شامل دانش‌آموزان مقطع ابتدایی است که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. داده‌ها از طریق مشاهدات مستقیم و تحلیل محتوای فعالیت‌های کلاسی گردآوری شدند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که آموزش همدلی تأثیر قابل‌توجهی در تقویت مهارت‌های قرآنی دانش‌آموزان، ازجمله بهبود قرائت، درک مفاهیم قرآنی و افزایش تمایل به عمل به آموزه‌های اخلاقی قرآن دارد. همچنین، آموزش همدلی موجب افزایش وفاق، کاهش تعارضات و تقویت روحیه‌ی همکاری و دوستی در کلاس‌های درس شده است. بر این اساس، می‌توان نتیجه گرفت که توسعه برنامه‌های آموزشی مبتنی بر همدلی می‌تواند نه‌تنها در بهبود عملکرد قرآنی دانش‌آموزان، بلکه در ارتقای سطح تعاملات اجتماعی و اخلاقی آنان نیز نقش مؤثری داشته باشد. |
| کلیدواژه ها |
| آموزش همدلی، مهارت‌های قرآنی، وفاق، دانش‌آموزان ابتدایی، تعامل اجتماعی. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
