پویشی بر مبانی تربیت پذیری انسان از منظر قران کریم
کد مقاله : 1746-NCEEA3 (R1)
نویسندگان
ناهید حیدری *1، بهزاد دانشفر2
1عضوهیات علمی دانشگاه فرهنگیان همدان
2عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان تهران
چکیده مقاله
هدف اصلی مقاله حاضر بررسی تربیت پذیری از دیدگاه قرآن کریم است .روش پژوهش مقاله حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی و از نوع کاربردی بوده و روش جمع آوری اطلاعات، اسنادی- کتابخانه ای است. روش‌های تربیتی مجموعه‌ای از روش‌هایی است که به طور مستقیم و غیر مستقیم می‌تواند در تربیت انسان و پرورش استعدادها و فعلیت بخشی به قوای بشر در جهت دستیابی به کمالات بایسته و شایسته اش موثر باشد. در واقع فلسفه تعلیم و تربیت به عنوان فعالیتی ویژه، وظیفه سوق دادن انسان ها به سوی شناخت و انتخاب مسیرهای مطمئن برای سعادت مند شدن انسان را برعهده دارد. مبانی تربیت انسان در قرآن بر اصولی چون : فطرت گرایی ، اعتدال گرایی و تربیت عقلایی ، تفکر و تدبر، کرامت، کمال جویی ، خانواده گرایی و تفاوت های اجتماعی استوار است. با توجه به مطالعات انجام شده و آیات قرآن کریم، پژوهش حاضر به این نتیجه رسید؛ که تربیت پذیری دارای اصولی است از جمله توحید، فطرت، مختار بودن، شناخت و آگاهی. برای اینکه انسان یک فرد تربیت پذیر باشد و تربیت در وی نمود ظاهری پیدا کند باید متصف به فضایل ذیل باشد: در هم تنیدگی تربیت اخلاقی و تربیت دینی، تهذیب ظاهر و باطن، پرورش روحیه تعقل اخلاقی، تعالی تدریجی، مراقبت دائم و مخالفت با هوای نفسانی.
کلیدواژه ها
قرآن کریم، تربیت پذیری ،انسان ، تعلیم وتربیت
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی