پویشی بر مبانی تربیت پذیری انسان از منظر قران کریم |
کد مقاله : 1746-NCEEA3 (R1) |
نویسندگان |
ناهید حیدری *1، بهزاد دانشفر2 1عضوهیات علمی دانشگاه فرهنگیان همدان 2عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان تهران |
چکیده مقاله |
هدف اصلی مقاله حاضر بررسی تربیت پذیری از دیدگاه قرآن کریم است .روش پژوهش مقاله حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی و از نوع کاربردی بوده و روش جمع آوری اطلاعات، اسنادی- کتابخانه ای است. روشهای تربیتی مجموعهای از روشهایی است که به طور مستقیم و غیر مستقیم میتواند در تربیت انسان و پرورش استعدادها و فعلیت بخشی به قوای بشر در جهت دستیابی به کمالات بایسته و شایسته اش موثر باشد. در واقع فلسفه تعلیم و تربیت به عنوان فعالیتی ویژه، وظیفه سوق دادن انسان ها به سوی شناخت و انتخاب مسیرهای مطمئن برای سعادت مند شدن انسان را برعهده دارد. مبانی تربیت انسان در قرآن بر اصولی چون : فطرت گرایی ، اعتدال گرایی و تربیت عقلایی ، تفکر و تدبر، کرامت، کمال جویی ، خانواده گرایی و تفاوت های اجتماعی استوار است. با توجه به مطالعات انجام شده و آیات قرآن کریم، پژوهش حاضر به این نتیجه رسید؛ که تربیت پذیری دارای اصولی است از جمله توحید، فطرت، مختار بودن، شناخت و آگاهی. برای اینکه انسان یک فرد تربیت پذیر باشد و تربیت در وی نمود ظاهری پیدا کند باید متصف به فضایل ذیل باشد: در هم تنیدگی تربیت اخلاقی و تربیت دینی، تهذیب ظاهر و باطن، پرورش روحیه تعقل اخلاقی، تعالی تدریجی، مراقبت دائم و مخالفت با هوای نفسانی. |
کلیدواژه ها |
قرآن کریم، تربیت پذیری ،انسان ، تعلیم وتربیت |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |