| اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تعارض والد-فرزند نوجوانان شهر اردکان |
| کد مقاله : 1731-NCEEA3 (R1) |
| نویسندگان |
|
مرجان آسایش *1، احمد عبدالحسینی2 1دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اشکذر، اشکذر، ایران 2استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد میبد، میبد، ایران |
| چکیده مقاله |
| تعارض والد-فرزند یکی از چالش‌های رایج در دوران نوجوانی است که می‌تواند تأثیرات منفی بر سلامت روانی فرزندان داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تعارض والد-فرزند نوجوانان شهر اردکان انجام شد. این مطالعه با رویکرد کمّی و به روش نیمه آزمایشی و با بکارگیری طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه گواه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش متشکل از کلیه نوجوانان دختر شهر اردکان بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه تعارض والد-فرزند فاین و همکاران (۱۹۸۳)، پاسخ دادند. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نیز در طی 8 جلسه 5/1 ساعته افراد گروه آزمایش آموزش داده شد ولی گروه گواه هیچگونه مداخله‌ای را در طول مدت آزمایش دریافت نکرد. در پایان نیز داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و در سطح معنی‌داری 05/0 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تعارض والد-فرزند نوجوانان شهر اردکان موثر است (001/0>P). نتایج پژوهش حاکی از آن است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به‌طور معناداری تعارضات والد-فرزند را کاهش می‌دهد. این رویکرد می‌تواند به عنوان یک روش مؤثر در بهبود روابط خانوادگی نوجوانان مورد استفاده قرار گیرد و به کاهش تنش‌های بین نسلی کمک کند. |
| کلیدواژه ها |
| درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، تعارض والد-فرزند، نوجوانان |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
