| الزامات تربیتی استفاده از بازی های آموزشی برای کاهش وابستگی به فضای مجازی در دانش‌آموزان دوره دوم ابتدایی |
| کد مقاله : 1669-NCEEA3 (R3) |
| نویسندگان |
|
علی اکبر دولتی *1، فاطمه باقی2، ساجده خیرخواهان2، ناهید خیاط3 1استادیار، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران 2مهارت آموز دانشگاه فرهنگیان 3مهارت آموز دانشگاه فرهتگیان |
| چکیده مقاله |
| این پژوهش به منظور بررسی نقش بازی در کاهش وابستگی به فضای مجازی در دانش‌آموزان دوره دوم ابتدایی انجام شد. تحقیق حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری در این تحقیق به صورت تمام‌شمار شامل ۱۵ نفر از دانش‌آموزان دوره ی دوم ابتدایی برای فاز اول و ۱۵ نفر از خبرگان برای فاز دوم در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده‌ها در این تحقیق مصاحبه نیمه‌ساختاریافته برای دانش‌آموزان و پرسش‌نامه مقایسه زوجی برای خبرگان (معلمان، والدین، مدیران و کارشناسان آموزش) است. روش تحلیل داده‌ها در این تحقیق، روش تماتیک و دیماتل فازی می‌باشد. نتایج نشان داد که مشارکت در بازی‌های گروهی و خانوادگی باعث کاهش احساس تنهایی و اضطراب در دانش‌آموزان و تقویت مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان می‌شود که این امر موجب کاهش وابستگی به فضای مجازی می‌گردد. براساس نتایج ، مشارکت در بازی‌های غیررقابتی و همکارانه با دوستان باعث افزایش حس تعلق و رضایت اجتماعی در دانش‌آموزان می‌شود و بازی‌های تعاملی و گروهی آن‌ها را به فعالیت‌های اجتماعی واقعی، بیشتر از صرف زمان در فضای مجازی سوق می‌دهد و از این طریق زمان استفاده از رسانه‌ها را کاهش می‌دهد. در نهایت نتایج نشان داد که تجربه‌های مثبت حین بازی و تعامل با همسالان بر افزایش خودکارآمدی و اعتمادبه‌نفس دانش‌آموزان تأثیر مثبت گذاشته که می‌تواند به کاهش نیاز به تسکین در فضای مجازی منجر شود. بنابراین، ترویج فعالیت‌های تعاملی و گروهی در مدارس و جامعه به‌عنوان روشی مؤثر برای ارتقاء سلامت روانی و اجتماعی دانش‌آموزان و کاهش وابستگی آن‌ها به رسانه‌های دیجیتال پیشنهاد می‌شود. |
| کلیدواژه ها |
| بازی، وابستگی به فضای مجازی، دانش‌آموزان دوره دوم ابتدایی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
