| تاثیر پرخاشگری بر میزان محبوبیت دانش آموزان |
| کد مقاله : 1528-NCEEA3 (R2) |
| نویسندگان |
|
میرحسین سیدی *1، سعید فرمانی2 1آموزش پرورش 2استادیار گروه آموزش روانشناسی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 889-14665 تهران، ایران farmanisaeid@cfu.ac.ir |
| چکیده مقاله |
| رفتارهای اجتماعی دانش‌آموزان، از جمله محبوبیت و پرخاشگری، نقشی کلیدی در شکل‌دهی شخصیت، تعاملات اجتماعی و موفقیت تحصیلی آنان ایفا می‌کند. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین محبوبیت و پرخاشگری در دانش‌آموزان، به روش کمی و همبستگی در پاییز سال ۱۴۰۳ انجام شد. نمونه پژوهش شامل ۲۷ دانش‌آموز دبیرستان شایستگان کرمانشاه بود. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) و روش «انتخاب دوستان محبوب» گردآوری و با نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین پرخاشگری و محبوبیت رابطه منفی و معناداری وجود دارد (r = -0.916, p < 0.001)، به‌گونه‌ای که افزایش پرخاشگری با کاهش قابل‌توجه محبوبیت همراه بود. دانش‌آموزانی که رفتارهای پرخاشگرانه کمتری داشتند، از مهارت‌های اجتماعی بهتر و تعاملات مثبت‌تری با همسالان خود برخوردار بودند، در حالی که پرخاشگری بالا منجر به پذیرش اجتماعی کمتر و کاهش محبوبیت شد. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که پرخاشگری می‌تواند روابط اجتماعی را تضعیف کرده و اعتمادبه‌نفس دانش‌آموزان را کاهش دهد. در بلندمدت، این رفتارها ممکن است بر شکل‌گیری شخصیت دانش‌آموزان و جایگاه آن‌ها در میان همسالان اثر منفی بگذارد. بر این اساس، ضرورت طراحی و اجرای مداخلات آموزشی و روان‌شناختی برای کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و تقویت مهارت‌های اجتماعی در مدارس آشکار می‌شود. همچنین پیشنهاد می‌شود پژوهش‌های آینده با جامعه آماری گسترده‌تر و بررسی متغیرهای میانجی مانند هوش هیجانی، سبک‌های دلبستگی و محیط خانوادگی انجام شوند. |
| کلیدواژه ها |
| پرخاشگری، محبوبیت، روابط اجتماعی، مهارت های اجتماعی. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
