| تبیین تاثیر بازی بر یاگیری و احساسات دانش آموزان ابتدایی |
| کد مقاله : 1177-NCEEA3 (R2) |
| نویسندگان |
|
محسن آرامی اردکانی *1، مصطفی محمدی2، سید سجاد میردهقان بنادکی3 1دانشجو دانشگاه فرهنگیان 2انش آموخته ی کارشناسی آموزش ابتدایی پردیس شهید باهنر بیرجند آموزگار مرکز جامع سنجش ، آموزش توانبخشی و مداخله بهنگام رشدی تربیتی شهرستان فردوس از خراسان جنوبی 3اداره کل آموزش و پرورش استان یزد، ناحیه یک یزد |
| چکیده مقاله |
| بازی نقش اساسی در رشد، یادگیری و آشنایی کودکان با جهان واقعی دارد و از اهمیت بالایی برخوردار است. مقاله حاضر با بررسی تاریخچه و ویژگی‌های بازی، به تأثیرات درمانی و آموزشی آن می‌پردازد. داده‌های پژوهش از میان مقالات (1379-1402) و کتب (1369-1400) گردآوری شده و از روش کیفی و تحقیق کتابخانه‌ای استفاده شده است.نتایج نشان می‌دهد بازی‌درمانی، ابزاری مؤثر برای بهبود وضعیت احساسی، رفتاری و شناختی کودکان است. این روش شامل دو نوع بازی‌درمانی فعال و غیرفعال می‌باشد. در بازی‌درمانی فعال، درمانگر با کودک تعامل مستقیم داشته و با استفاده از ابزارهای هدفمند، به بهبود تعامل و رفتار کودک کمک می‌کند. این روش بر نظریه‌های پیاژه و فروید استوار است. در بازی‌درمانی غیرفعال، کودک به‌صورت آزادانه بازی کرده و درمانگر نقش مشاهده‌گر و تحلیل‌گر احساسات را ایفا می‌کند.مطالعات نشان داده‌اند بازی می‌تواند به کودکان در درک و بیان احساسات پیچیده، مدیریت ترس‌ها و اضطراب‌ها و تغییر احساسات ناخوشایند کمک کند. نظریه‌پردازانی مانند فروید، آنا فروید، و مالنی کلین نیز بر اهمیت بازی در بازتاب ناخودآگاه کودک و ایجاد رابطه عاطفی با درمانگر تأکید دارند.بازی‌درمانی با ترکیب مؤلفه‌های شناختی، آموزشی و درمانی، مهارت‌های اجتماعی و توانایی‌های شناختی کودکان را تقویت کرده و زمینه یادگیری بهتر و زندگی احساسی سالم‌تر را فراهم می‌آورد. |
| کلیدواژه ها |
| بازی ، یادگیری ، احساسات ، دانش آموزان ، ابتدایی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
