| تجلی آموزه های اخلاقی_تربیتی در اشعار شاه نعمت الله ولی |
| کد مقاله : 1018-NCEEA3 (R2) |
| نویسندگان |
|
علی مومنی *1، زهرا ایرانمنش2، زهره احمدی پوراناری3 1دانش آموخته کارشناسی ارشد آموزش زبان فارسی. دانشگاه فرهنگیان. دبیر ادبیات فارسی 2استادیار دانشگاه فرهنگیان کرمان 3دانشیار دانشگاه فرهنگیان کرمان |
| چکیده مقاله |
| به‌کار‌گیری آموزه‌های اخلاقی و تربیتی در زندگی، نقش تاثیرگذاری در سعادت و خوشبختی انسان و جامعه خواهد داشت؛ زیرا انسان با یادگیری آموزه‌های اخلاقی و تربیتی، و استفاده از آنها، رستگار و سعادتمند می‌شود و جامعه نیز با ترویج خوش اخلاقی، خوش‌رفتاری و تربیت صحیح مردم به سعادت و رستگاری خواهد رسید. بنابراین در این پژوهش با توجه به اهمیت آموزش اخلاق و مباحث تربیتی در زندگی، آموزه‌های اخلاقی و تربیتی در اشعار شاه‌نعمت‌الله‌ولی به روش توصیفی_تحلیلی و با مراجعه به منابع کتابخانه‌ای مورد بررسی قرار گرفته است. شاه‌نعمت‌الله یکی از شاعران قرن هشتم است که آثار فراوانی از وی به جا مانده است، این شاعر نگاه ویژه و خاصی به مباحث تربیتی و اخلاقی داشته است، و در آثار وی آموزه‌های اخلاقی و تربیتی نمود یافته است و می‌توان اشعار شاه‌نعمت‌الله را، اشعاری مهم در زمینة اخلاق و تربیت دانست، چرا که سرشار و لبریز از نکات اخلاقی و تربیتی، ریز و درشتی است که، برای حیات تمام افراد بشر ضروری است و هر فردی باید آنها را فراگیرد و در زندگی خود از این نکات اخلاقی و تربیتی استفاده کند و بهره ببرد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که آموزه‌های اخلاقی و تربیتی نظیر احسان و نیکی، اخلاص، قناعت، شکرگزاری، حسن‌خلق، صبر، تواضع و فروتنی، کسب روزی حلال، پوشاندن عیب دیگران و عدالت و نهی رذایل اخلاقی نظیر سرزنش و دوری از حرص، تکبر، حسادت، غیبت و عدم وابستگی به تعلقات دنیوی در اشعار شاه‌نعمت‌الله‌ولی به وضوح قابل دریافت است. |
| کلیدواژه ها |
| آموزه‌های اخلاقی_تربیتی، شاه‌نعمت‌الله‌ولی، ادبیات تعلیمی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
